OSNOVNA ŠKOLA U PETROVCU
Osnovna škola od 1967. godine nosi ime po Mirku Srzentiću, mladiću porijeklom iz našeg kraja, koji je kao student prava ubijen od strane policije na barikadama tokom demonstracija studenata ljevičara u Beogradu 1935. godine, i koji je bio prva žrtva Revolucionarnog studentskog pokreta na Beogradskom univerzitetu u periodu prije Drugog svjetskog rata.
U drugoj polovini XIX i početkom XX vijeka škole su radile u pojedinim privatnim kućama, da bi se potom za te potrebe na obali izgradio novi objekat, koji se nalazio u blizini današnje zgrade Spomen doma Crvena Komuna. Osnovna škola tada je bila četvorogodišnja, a egzistirala je I tokom ratnih vremena (istina, sa prekidima), sve do zemljotresa 1966. godine kada je teško oštećena. Niža srednja škola (nastava za četiri starija razreda) u Petrovcu se osniva odmah poslije Drugog svjetskog rata. Tako je tadašnjoj petrovačkoj djeci po prvi put omogućeno osmogodišnje školovanje u rodnom mjestu.
Do tada, oni rijetki kojima su roditelji mogli obezbijediti sredstva za dalje školovanje, odlazili bi u obližnje gradove – ponajviše u Budvu. Petrovačka škola nalazila se u kući na samoj obali, imala je tri etaže opremljene za potrebe škole, pretvorene u četiri učionice. Kao i škola za mlađe razrede, i ova je radila sve do zemljotresa 1966. godine. U kraćem period koji je uslijedio nakon toga, školska nastava se održavala pod vojničkim šatorima, a zatim u improvizovanom prostoru jednog tadašnjeg odmarališta.
Nedugo nakon zemljotresa iz 1966. godine, osmogodišnja osnovna škola je objedinjena pod jednim krovom u novoizgrađenom objektu u centru mjesta (donacija vlade Republike Srbije). U ovom prostoru fukncionisao je i vrtić. Ova ustanova je predstavljala prvu modernu školu u Petrovcu, bila je smještena u adekvatnom dvoetažnom prostoru i opremljena novom nastavnom opremom i učilima. Ova osnovna škola radila je sve do katastrofalnog aprilskog zemljotresa 1979. godine, kada je znatno oštećena. U kratkom periodu do izgradnje nove školske zgrade, nastava je ponovo privremeno održavana u određenim slobodnim objektima u Petrovcu.
Današnja JU Osnovna škola „Mirko Srzentić“ se nalazi u objektu u naselju Brežine, uz put za plažu Lučice. Objekat se odlikuje specifičnom arhitekturom I prostranim dvorištem sa uređenim zelenilom, koje djeci daje dosta mogućnosti za igru i razonodu. Škola takođe posjeduje i sve prostorije neophodne za nesmetano odvijanje nastave. To su prije svega učionice, kojih ima trinaest, biblioteka, kabinet sa računarima, arhiva, unutrašnje dvorište – staklarnik, fiskulturna sala sa svlačionicama, trpezarija, kuhinja, kotlarnica, zbornica, itd. Školske 2003/2004. JU OŠ „Mirko Srzentić“ je, u skladu sa novom zakonskom regulativom, bila među prvima u Crnoj Gori koja je počela da sprovodi program devetogodišnjeg osnovnog obrazovanja.
Posljednjih nekoliko decenija broj učenika u ovoj školi stagnira. U školskoj 2013/14. godini u prvi razred je bilo upisano 24 učenika, a školu je, od I do IX razreda, pohađalo 188 učenika. Na kraju školske 2013/14. godine škola je imala 59 učenika sa odličnim, 48 učenika sa vrlodobrim i 20 učenika sa dobrim uspjehom. Nijedan učenik nije obnovio godinu, odnosno svi su imali pozitivan uspjeh. Prema podacima Ministarstva prosvjete za 2014/2015. godinu JU OŠ „Mirko Srzentić“ pohađalo je 174 učenika. Broj zaposlenih u školi je 25 (dvadesetpet), od toga 15 profesora, 4 nastavnika, 3 higijeničara, direktor, sekretar-računovođa i domar. Škola se nalazi u solidnom stanju, posjeduje sve neohodne sadržaje za pravilno obrazovanje i odrastanje djece. Enterijer škole kao i neke spoljašnje djelove je neophodno dodatno urediti, što je svakako prioritet škole, resornog ministarstva, a biće i nove lokalne samouprave.
ŠKOLA ZA OSNOVNO MUZIČKO OBRAZOVANjE
Od školske 1995/96. u našem gradu postoji i radi područno odjeljenje Škole za osnovno muzičko obrazovanje Budva. Prostor za rad ove škole, od njenog osnivanja do danas, nalazi se u zgradi Osnovne škole. Broj nastavnika koji su ovdje zaposleni varira u skladu sa mogućnostima i potrebama, uslovljenim brojem učenika koji upiše školu svake godine. Školske 2014/2015.godine područnu ustanovu Muzičke škole pohađao je 31 učenik.
STARE OSNOVNE ŠKOLE U OKOLINI PETROVCA
Nakon više od dva i po vijeka i duge tradicije koju je imala crkvena škola pri manastiru, u Reževićima je 1856. godine otvorena prva besplatna javna škola. Arhimandrit Dimitrije Perazić je svojim sredstvima, uz pomoć mještana, izgradio školsku zgradu, opremio je i plaćao učitelja.
U njegovom fondacionom aktu o osnivanju škole, „plašeći se primitivizma, nesloge, bratske mržnje i nedostatka vjere u trajne vrijednosti“, brižni arhimandrit određuje da se prihodima od njegova dva mlina u Rijeci Reževića obezbjeđuje rad škole. Prvih trideset godina postojanja škola je bila četvororazredna, a od tada šestorazredna. Škola je sa manjim i većim prekidima, usljed ratova i okupacije, radila sve do 1962. godine.
Škola na Kruševici je počela sa radom 1926. godine, a sagrađena je uz napore i odricanja lokalnog stanovništva i učenih ljudi sa ovih prostora. Novac je najvećim dijelom skupljen iz dobrotvornih priloga, a ograničavajući faktor je bio i to što se sav materijal morao na konjima i magarcima dopremati iz Petrovca. Škola je prvo radila kao trogodišnja, a kasnije kao četvorogodišnja i petogodišnja. Ova ustanova imala je i do 40 učenika. Škola je opstala sve do 1966. godine. Danas je potpuno zapuštena i skoro u ruševnom stanju.
Škola je radila i u konaku manastira Gradište još 1876. godine. Kako je ova stara škola stradala 1941. godine (konak manastira zapalili Italijani), kratko vrijeme je postojala improvizovana škola sa sva 4 razreda zajedno u jednoj prostoriji privatne kuće na Bačvicama, u Buljarici. Školske 1945/46. godine, u omanjoj privatnoj kući u obližnjem selu Prijevorac, formirana je četvorogodišnja škola koja je radila samo tokom nekoliko narednih školskih godina, a ovu školu pohađala su djeca iz okolnih sela.
Pedesetih godina XX vijeka otpočela je sa radom nova osnovna škola u Buljarici, podignuta donacijom mještanina Sima Armenka, inače iseljenika iz Sjedinjenih Američkih Država. Prostor ove škole imao je samo jednu etažu; škola je bila četvorogodišnja i radial sve do 1966. godine. Danas je, nažalost, ovaj objekat napušten i devastiran.